16 stycznia 2024 16:07 | Aktualności
Wójt Gminy Rząśnik zaprasza na wystawę artefaktów (hol Urzędu Gminy w Rząśniku), które zostały odnalezione na terenie Rząśnika (pole pomiędzy cmentarzem a szkołą). Poszukiwania prowadzone były w 2023r. przez Stowarzyszenie Kulturalne "Wspólna Przyszłośc" wspólnie ze Stowarzyszeniem Historycznym "PASJA" oraz Polską Grupą Odkrywców Historii.
Wystawa dotyczy również map historycznych dotyczących uwłaszczenia chłopów wsi Dąbrowa - wprowadzonego ukazem carskim z 2 marca 1864 r.
Wszystko zaczęło się od znalezienia mapy z 1915 roku, na której zaznaczony był młyn wiatrowy, działający w Rząśniku na przełomie XIX i XX wieku. Dziś w miejscu, w którym stał, nie ma po nim śladu, istniało jednak przypuszczenie, że ziemia kryje ślady obiektu. Zlokalizowanie tego miejsca i zbadanie terenu gmina powierzyła Stowarzyszeniu „Wspólna Przyszłość”.
Pierwsze prace rozpoczęły się pod koniec 2022 roku, po uzyskaniu niezbędnych pozwoleń były kontynuowane wiosną 2023 roku. Dzięki lekturze fachowej literatury oraz nowoczesnym technologiom udało się z dość dużą dokładnością określić miejsca, drogi i obiekty, które były celem badań i ustalić prawdopodobną lokalizację wiatraka. Nie był to jedyny sukces badawczy – nieoczekiwanie na miejscu znaleziono wiele cennych historycznie przedmiotów, mówiących wiele o historii tych ziem m.in.: monety z czasów Potopu Szwedzkiego, Szeląg Karol X Gustaw z 1655 roku, monety z okresu Królestwa Polskiego, austriackie, pruskie i rosyjskie z XVIII, XIX i początku XX wieku, kule muszkietowe oraz guzik pułkowy rosyjski, pochodzące z wojen napoleońskich, ogromną ilość kul szrapnelowych, zapalników oraz elementów szklanek szrapnelowych łuski pocisków z karabinów systemu Mauser i Mosin. Bardzo ciekawym znaleziskiem jest polski orzełek do czapki wojskowej WZ 28, wykopano również guzik od wojskowego munduru wojskowy i wieczko od wojskowego mydła do golenia z okresu II wojny światowej. Do jednego z cenniejszych historycznych skarbów zaliczyć można, wykonaną z brązu ze złoconymi elementami, ozdobę na pas (nabijkę), zdobioną motywami roślinnymi, charakterystycznymi dla Wikingów lub Rusinów. Archeolodzy określili czas, w którym powstał przedmiot, jako wczesne średniowiecze (IX-X wiek). Badania pokazały, że historia Rząśnika jest niezwykle bogata i nadal czeka na jej zgłębienie.
Dziękujemy wszystkim osobom dotychczas zaangażowanym w poszukiwania, a mianowicie: Arturowi Gałązce – Prezesowi Zarządu Stowarzyszenia kulturalnego ,,Wspólna Przyszłość”, Członkom Stowarzyszeń Historycznych „Pasja” oraz „Polska Grupa Odkrywców Historii”, za ich bezinteresowną pomoc w poszukiwaniach, Pani archeolog Joannie Celejewskiej z ostrołęckiego oddziału MWKZ, za wsparcie merytoryczne i cenne wskazówki. Dziękujemy również Dawidowi Olesiukowi za wielkie wsparcie techniczne naszego projektu i pomoc w identyfikacji przedmiotów, a także Łukaszowi Szymańskiemu za świetny film dokumentujący nasze działania.
MAPY
Uwłaszczenie chłopów na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego umożliwiał ukaz carski z 2 marca 1864 r. Uwłaszczano rodziny chłopskie użytkujące ziemię oraz nadano grunty bezrolnym chłopom. Przy nadaniach sporządzano urzędowe dokumenty rosyjskie w celu dokonania uwłaszczenia, uzupełniano je mapami - umieszczano na nich imiona i nazwiska osób uwłaszczonych oraz areał. Tabele nadawcze informowały o ilości gospodarstw
rolnych, ich areale i właścicielach. Użyto mórg i prętów jako jednostek powierzchni.
W tabelach lub innych dokumentach dotyczących uwłaszczenia znajdowały się również grunty o ogólnym przeznaczeniu np. wspólnie użytkowane pastwiska czy wygony - drogi prowadzące do pastwisk.
Ukaz o uwłaszczeniu włościan w Królestwie Polskim z dnia 2 marca 1864 r. wydany przez cara Aleksandra II Romanowa był trescią zbieżny z zasadami gwarantowanymi w manifeście Tymczasowego Rządu Narodowego Powstania Styczniowego. Miał na celu odciągnięcia ludności wiejskiej od powstania.
Zachowane w Dąbrowie mapy gruntów są świadectwem przeszłości tej miejscowości, przekazywane na mocy tradycji przez sołtysów i stoją na straży świętej własności ziemi. Późniejsze wpisy na mapach i odciski pieczęci urzędowych nadają wsi wyższą rangę, wzmacniają i kontynują przywiązanie społeczności wiejskiej do ziemi i tradycji.